|
Oto kilka uwag na temat: żywienia, wychowania i zachowań, aktywności i otoczenia, oraz zdrowia
Żywienie: Młody chart rośnie bardzo szybko - jego zapotrzebowanie na białko zwierzęce jest w związku z tym bardzo duże. W dawce pokarmowej 80% powinny stanowić produkty białkowe pochodzenia zwierzęcego, a więc mięso, mleko, biały ser, ewentualnie ryby (gotowane i bez ości). Przy podawaniu jaj musimy pamiętać, by "serwować" żółtko surowe, ale białko ścięte. Dla młodego, rosnącego charta bardzo istotny jest dodatek substancji ścięgnistych i chrzęstnych w diecie. Mogą to być ugotowane chrząstki cielęce, chrząstki z drobiu, czy tchawice. Równie istotną sprawą jest profilaktyka krzywicy - czyli skrupulatne podawanie preparatów wapniowych i witaminy D3 - oczywiście w ilościach dostosowanych do wieku i wielkości szczenięcia. Prawidłowo żywione charty polskie nie mają tendencji do jedzenia ponad miarę - powinno się więc karmić je do woli. Wychowanie i zachowanie Chart polski jest psem bardzo oddanym swojemu właścicielowi, a odpowiednio prowadzony jest psem "jednego człowieka", znakomitym, niekłopotliwym przyjacielem w domu, a gdy zajdzie potrzeba, czujnym stróżem posesji. Potrzebuje dużo ruchu na świeżym powietrzu i na wolnej przestrzeni, które trzeba mu zapewnić poprzez odpowiednią ilość spacerów, a najlepiej treningu przy rowerze. Dorosły pies w dobrej kondycji bez trudu pokona kłusem 15 - 25 km podczas rowerowego spaceru. W mieszkaniu nie ma w zwyczaju kręcić się po domu, postępując krok w krok za domownikami. Śpi spokojnie na swoim posłaniu (najczęściej jest to oczywiście ... kanapa "Państwa) i cierpliwie czeka na należny spacer. Ma też inną, ważną dla życia w bloku zaletę - nie jest hałaśliwy. Zaszczeka, gdy ktoś stuka do drzwi, ale nie ujada słysząc przechodzące po klatce schodowej osoby, czy widząc kogoś za oknem. Wobec obcych chart polski zachowuje się z rezerwą, jest wyraźnie nieufny, a na przedwczesne karesy reaguje z dystansem, często nie waha się warknąć czy pokazać zęby, a jeśli to nie skutkuje może zaatakować natręta. Natomiast w stosunku do domowników jest czuły, przymilny, jak każdy pies lubi być głaskany, "nie zauważany" sam potrafi upomnieć się o porcję pieszczot, wsuwając głowę pod rękę. Jest to jednak zwierzę subtelne i delikatne, nie ma więc w jego zachowaniu nachalności. Charty polskie uczą się łatwo i chętnie, jednak są one świadomymi swej odrębności towarzyszami człowieka i nie zachowują się jak pozbawione własnej woli sługusy. Nie tolerują krzyków, brutalności i przemocy. Jeśli ktoś uwielbia stale wydawać rozkazy, powinien zrezygnować z kupna charta polskiego. Obcując z chartem polskim musimy pamiętać, że w porównaniu z innymi przedstawicielami X grupy ma on silny i zdecydowany charakter, nietrudno wywołać w nim agresję w stosunku do zwierząt (a nawet do ludzi), szczególnie jeśli mamy do czynienia z samcem. Dlatego trzeba postępować z nim łagodnie, ale konsekwentnie i stanowczo. Nasz chart nie może mieć wątpliwości kto jest przewodnikiem stada! Aktywność i otoczenie Charty od wieków były psami polującymi, których największym atutem w zmaganiach ze zwierzyną była błyskawiczna reakcja. Tylko pies pobudliwy i wrażliwy może odpowiednio szybko zareagować na pojawienie się ofiary. Pamiętajmy więc o tym dzisiaj, że widok poruszającego się obiektu (kojarzący się z uciekającą zwierzyną) wywołuje u charta odruch natychmiastowej pogoni - najpierw rusza w pościg, a dopiero potem zastanawia się co goni. Reaguje przy tym naprawdę błyskawicznie. Warto jest przyzwyczaić młodego charta polskiego już od szczenięcia do zabaw z innymi psami - w przeciwnym razie w przypadku, nieoczekiwanego spotkania z obcym psem, łatwo mogą wziąć górę jego zamiłowania łowieckie i potraktuje go jako potencjalną zwierzynę. Zdrowie Charty polskie nie przysparzają swym właścicielom szczególnych problemów zdrowotnych. Mimo swej pozornie kruchej figury są bardzo silne, sprawne i wytrzymałe. Dobrze znoszą niskie temperatury - ale tylko w ruchu. Chart polski mimo obfitego podszerstka dość szybko ochładza się, bowiem ma cienką i obficie unaczynioną skórę oraz znikomo małą warstewkę tkanki podskórnej. Chart polski z przyjemnością wyjdzie pobiegać po śniegu na mrozie i nie potrzebuje specjalnym "ubranek". Jak dotąd, przez ponad dwadzieścia lat hodowli u polskich chartów nie stwierdzono występowania specyficznych chorób dziedzicznych. Odchowując młodego charta musimy pamiętać o konieczności zapewnienia mu dużej ilości ruchu - w przeciwnym razie nigdy nie uda mu się osiągnąć maksimum możliwości rozwojowych.
|